‘Niets in de feiten, niets in het karakter, niet in de aanloop naar en de afloop van de feiten wijzen op de bedoeling om te doden.’ Chantal Claus’ advocate probeerde uit alle macht de jury te overtuigen dat ze Ivans dood niet heeft gewild. Tevergeefs. Ze moet vijftien jaar naar de cel.
Opzettelijke slagen en verwondingen met ongewild de dood tot gevolg. Dat was waar de verdediging voluit voor ging na een week getuigen te hebben gehoord. ‘Ik heb met open vizier geluisterd en er veel over nagedacht, maar nergens in het dossier vind ik het bewijs dat Chantal Ivan heeft willen doden’, pleitte Katrien Van Der Straete. ‘In tegendeel, want iedereen in Steendorp getuigde achteraf dat ze dit niet hebben zien aankomen. Chantal Claus wist ook niet dat Ivan een verhouding had en het is niet zo dat hij de avond van de feiten tegen Chantal gezegd heeft dat hij haar wou verlaten. Ik kan dat bewijzen, want de vrouw in kwestie wou niet verder gaan met Ivan omdat ze een kind had.’
Claus had dus ook geen motief, poneerde Van Der Straete. Haar medepleitster Eline Schollier wou ook komaf maken met de leugens die tijdens het proces werden verteld. ‘Chantal Claus een leugenachtige, sluwe vrouw? Hoe komt het dan dat ze zo geliefd is? In de gevangenis krijgt ze zelfs nog brieven van mensen waar ze ging gaan poetsen die hopen dat ze snel terugkomt.’
En dat ze volgens psychiater Hellebuyck geen berouw heeft, begreep de advocate al helemaal niet. ‘Ze is getekend door de feiten. Van de ‘zotte klak’ – zoals ze meermaals is omschreven – vinden we nu niks meer terug.’
Slecht mens
Openbaar aanklager Antoon Schotsaert betwiste niet dat Chantal Claus een slecht mens was. ‘Men moet mij niet overtuigen dat het een voorbeeldige moeder, oma was, een zorgzame vrouw die jaren voor haar zieke moeder heeft gezorgd. Dat heeft het proces ook aangetoond. Maar als Chantal Claus gedronken heeft, wordt ze achterdochtig. Dan springen alle lichten van groen op oranje en die nacht van 12 op 13 augustus 2012 zelfs op rood.’
Schotsaert was wel ontgoocheld door haar houding gedurende die bijna drie jaar. ‘Haar verklaringen brachten ons niet dichter bij de waarheid. Integendeel: ze nam stukjes van de puzzel weg en legde andere in de plaats.’
Toch was hij het niet eens met haar advocaten dat er geen intentie was tot doden. ‘Dat ze achteraf zegt dat ze hem niet dood wou, is irrelevant. Een fractie van een seconde is voldoende.’ Schotsaert zwaaide daarop met een arrest van het hof van beroep in Brussel. ‘De lichaamsdelen die werden geviseerd, en de aard van het wapen zijn voldoende. Met het koksmes van 25 cm haalde ze het grootste uit de lade. En met een steek in de hals en in de buik, naast 13 andere steek- en snijverwondingen op de borst, is het duidelijk dat ze moest weten dat hij kon sterven. Er is geen sprake van een onvoorzichtige beweging of manoeuvre’, klonk het duidelijk. Chantal Claus herhaalde in haar laatste woorden dat ze nooit de intentie had om Ivan te doden. ‘Ik kan het nog altijd niet geloven dat ik hier vandaag sta en ik zal het ook nooit kunnen geloven dat ik dat allemaal moet meemaken en dat dit allemaal gebeurd is. Ik bied mij oprechte spijt aan aan de familie van, vooral aan Sven en zijn vrouw en Robbeke, ik mis dat manneke enorm.’
Meer dan vijf uur in beraad
De jury twijfelde lang en beraadde meer dan vijf uur. Uiteindelijk moest het hof er bij komen om de knoop door te hakken en sloten zich aan bij zeven van de twaalfkoppige jury: doodslag. De hoeveelheid letsels, het wapen en het feit dat Ivan geen verweerletsels had, deed de jury besluiten dat Chantal Claus Ivan Meersman daadwerkelijk dood wou. Ze verdwijnt vijftien jaar achter de tralies.
Bron Het Nieuwsblad, Olivier Scheire