TEMSE – In de feestzaal van het gemeentehuis van Temse is het honderdjarig bestaan gevierd van de Gezinsbond. Beter bekend als De Bond van Grote en Jonge Gezinnen
De Bond kende nationaal zijn ontstaan in 1921 – onder de naam Bond der Talrijke Huisgezinnen. De oprichting vloeide voort uit de ellende van de Eerste Wereldoorlog. Vele kostwinners waren gesneuveld of werkonbekwaam. De industriële revolutie zorgde bovendien voor meer armoede, vooral bij grote gezinnen. De Bond wilde de kinderrijke gezinnen meer kansen en levenskwaliteit bieden.
Twee stichters
van de lokale bond uit 1933
In 1927 werd de naam gewijzigd in Bond der Kroostrijke Gezinnen, in 1961 in Bond van Grote en Jonge Gezinnen. De huidige naam – Gezinsbond – dateert van 2002.
“Al in 1922, een jaar na de nationale oprichting, ging in Temse een afdeling van start”, vertelde burgemeester Hugo Maes (CD&V) tijdens de feestelijke viering. “Het jaar 1922 was ook het jaar waarin in onze gemeente ook een andere heel belangrijke sociale organisatie het licht zag: de Bouwmaatschappij, tegenwoordig Woonanker. En in datzelfde jaar richtte de Kredietbank in Temse een filiaal op.”
De twee stichters van de Bond waren bekende Temsenaars: Edward Cornelis en Frans Wauters:
- Edward Cornelis, de eerste voorzitter, was de leidende figuur van de Christelijke Arbeidersbeweging. In 1922 was hij gemeenteraadslid, in 1924 werd hij eerste schepen,
- Frans Wauters, de eerste secretaris, stamde uit de bekende Vellese Wauters-dynastie van onderwijzers. Naast leerkracht was hij ook koster.
foto vlnr.: Alfons Van Britsom, Petrus Verhulst, onderpastoor D’Hooghe, voorzitter Eduard Cornelis, secretaris Frans Wauters, Karel …, Benoit Tersago.
Bovenaan rechts: vaandeldrager Basiel Buytaert
Baanbrekend historisch werk
“Als zelfstandige, a-politieke, pluralistische vereniging heeft De Bond van bij zijn ontstaan nationaal een rol van betekenis gespeeld”, aldus Maes. “Afdelingen schoten overal in ons land als paddenstoelen uit de grond, ook in de deelgemeenten van Temse.
“Als ongebonden drukkingsgroep drukte de Bond zijn stempel op het sociaal beleid, vertaald in talrijke initiatieven en activiteiten. Haar weerslag op het sociale leven, de welvaart en het welzijn is enorm. Ontelbare gezinnen en nog veel meer kinderen hebben kunnen genieten van de werking, die een wezenlijke invloed heeft gehad op de kwaliteit van de maatschappij. Met andere woorden: de Gezinsbond heeft baanbrekend historisch werk verricht.”
“Het is onbegonnen werk allen die daartoe in de loop der jaren hebben bijgedragen hier te vermelden”, klonk het bij de burgemeester. “Ik beperk mij – symbolisch – tot de voorzitters. Hun namen: Edward Cornelis, René Van Garsse, Henri Brys, Prudent Rombaut, André Van der Gucht, Hubert Weyn en Sandra Heuninckx. Ik heb begrepen dat de voorzittersfunctie momenteel vacant is en de taak feitelijk wordt behartigd door secretaris Annemie Eeckhaudt. Het is mij bekend dat deze cumul bij haar in goede handen is.”
Gezinszegels
De Bond van Grote en Jonge Gezinnen zal altijd in één adem genoemd worden met de legendarische Gezinszegels die bij heel wat handelaars gegeven werden bij een aankoop”, aldus Annemie Eeckhaudt. “Het illustreert het rijke middenstandsverleden van onze gemeente.”
In 2002 verandert de naam nogmaals en wordt de ‘Gezinsbond’ geboren. De ‘Gezinsbond’ is meer dan ooit de bond-genoot van alle gezinnen, los van politieke, religieuze en welke andere overtuigingen ook.
“Die gezinnen wijzigen qua vorm in de voorbije eeuw. Waar vroeger vader, moeder en de kinderen een gezin vormden, zien we nu andere gezinsvormen ontstaan zoals éénoudergezinnen, nieuw samengestelde gezinnen met ouders, zorgouders, plusouders of adoptieouders.
De materiële aspecten waar de Bond 100 jaar geleden reeds aandacht aan schonk, blijven -onder een weliswaar gewijzigde vorm- jammer genoeg heden ten dage nog brandend actueel. Denk maar aan de lege brooddozen op school.”
“Hedendaagse onderwerpen zoals relatie ouder – kind, opvoeding en rechten van het kind, de emancipatie in het gezin gaat de Gezinsbond niet uit de weg”, klinkt het bij de secretaris. “Zoals ik al meegaf, veranderde de naam van de Gezinsbond en de vorm van de gezinnen in de afgelopen eeuw.”
“Echter één constante, bleef in die 100 jaar overeind, de vrijwilligers. Vroeger was het een vanzelfsprekendheid en waren ze bijgevolg talrijk. Nu moet je ze zoeken als een naald in een hooiberg. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat onze maatschappij, onze samen-leving niet kan samen leven zonder deze pareltjes, die diamantjes. Zij zijn als cement in een bouwwerk, als radertjes in een rad.”
