TIELRODE – Het Driekoningenzingen van Davidsfonds Tielrode ten voordele van Ziekenzorg Tielrode was opnieuw een succes.
“Door onze extra oproep en persoonlijk aanspreken van enkele mensen was de Driekoningenstoet opnieuw een grote groep koningen en herders: een 15-tal volwassenen en 7 kinderen en 2 echte schapen. De jongste deelnemer was 2 jaar en de leeftijd van de oudste deelnemer maken we respectvol niet bekend”, klinkt het bij Geert Vandersickel.
Eén van de kinderen die de tocht meeliepen was Yuno Rooms (11). Zij doet dit jaar haar plechtige communie en wou de laatste tocht zeker meemaken. “Ik zing graag maar had toch gehoopt dat enkele vriendinnen ook gingen meedoen. Spijtig genoeg hadden zij andere dingen te doen.”
Dit was meteen het laatste door Davidsfonds Tielrode georganiseerde Driekoningenzingen. Voor deze laatste keer was voltallige bestuur van Davidsfonds Tielrode op de afspraak tijdens de tocht: Frits Werkers, Geert Vandersickel, Godelieve Cole en Nele Van Mieghem.
“Deze laatste keer toonde Tielrode zich erg gul, we mochten 704,70 Euro ontvangen, ter vergelijking vorig jaar op hetzelfde traject ontvingen we een kleine 500 euro”, vertelt Werkers. “Op het einde werd nog nagepraat en verteld over de belevenissen op de tocht. Naast de klassieke Driekoningendranken waren er ook pannenkoeken en driekoningentaart. En zoals de traditie het wil zat er in de taart een boon. Hij/zij die de boon had werd koning(in) tot aan het volgende Driekoningenzingen. Martine van de Wollebol regeert voortaan als koningin van ons dorp. Wij willen iedereen bedanken die meegewerkt heeft aan het succes van deze editie en zeker ook de gastvrije mensen voor een vriendelijke ontvangst en hun gulle gift. En we koesteren stiekem de hoop dat de koningin van Tielrode een oplossing vindt om deze traditie verder te zetten.”
Klik hier door voor de geschiedenis van het Driekoningenzingen in Tielrode
Dertig jaar Driekoningenzingen in Tielrode
Eind 1984 besloot het bestuur van Davidsfonds Tielrode onder de toenmalige voorzitter Hubert ook in ons dorp Driekoningenzingen te gaan organiseren. Er werd druk overlegd en er werden grootse plannen gemaakt. Verenigingen zoals KLJ met zijn trommelaars en trompetters werden gecontacteerd. Davidsfondsleden werden gevraagd om met kinderen of kleinkinderen mee in de stoet te gaan, het koor deed mee. Meester Roger en juf Thérèse leerden zelfs in hun klas de kinderen kerst- en koningenliedjes zingen.
Toch duurde het tot 4 januari 1986 voordat de eerste Driekoningenstoet een feit werd.
Een paar dagen tevoren waren er briefjes gestoken in alle brievenbussen langs de te volgen weg om te melden dat we kwamen zingen voor Ziekenzorg Tielrode en niet, zoals toen gebruikelijk was, voor de Missies. We telden 36 deelnemers op onze eerste tocht. Voor liedboekjes en collectebussen was gezorgd. De te volgen route was niet mis! Eerst huis aan huis in Appelsvoorde, dan via de Guido Gezellelaan en de Gentstraat naar het Gildenhuis voor een tussenstop met koeken, broodjes en chocomelk .Dan helemaal tot aan het eind van de Antwerpse Steenweg en terug naar het Gildenhuis, waar een jury de prijs voor de mooiste koning(in), de mooiste ster, de mooiste groep enz. uitreikte. Na afloop konden we aan Ziekenzorg 5000 BEF overhandigen.
Op 3/1/87 volgde de tweede tocht. Er was weer een goede opkomst. We volgden dezelfde route, met vertrek aan Appelsvoorde om 14.30 uur. In het Gildenhuis geen broodjes meer, maar wel wafels en pannenkoeken, een bakbezigheid die voortaan hoofdzakelijk door de dames van Ziekenzorg zou behartigd worden. Na aftrek van de kosten (zaalhuur, ingrediënten ) kreeg Ziekenzorg 6000 BEF.
Op 9/1/88 brachten we voor het eerste ook muziek via een luidspreker op een auto. Bovendien mochten we voortaan gratis de refter van de lagere school gebruiken voor de tussenstop en de prijsuitreiking. Voor het eerst dronken we ook Glühwein, zelf gemaakt met Italiaanse wijn, Duitse kruiden, appelsien- en citroenschillen en veel Belgische suiker. Voor sommige dames was er koffie. In totaal waren we, inclusief baksters, met ongeveer 50 personen. De balans: 9 liter Glühwein, wafels van 7,5 liter melk, 5 kg bloem, 30 eieren en 10 zakjes gist . 10 liter chocomelk was te weinig, er moest 5 liter bijgehaald worden. We vermelden ook nog dat er een ezel en een geit de ganse tocht meeliepen.
Op 6/1/90 telden we 37 zangers en van Ziekenzorg waren ze maar liefst met zijn elven voor wafelenbak, drankvoorziening enz. Ook kregen we voor het eerst politiebegeleiding. Wijkagent Patrick zal later vele vrije zaterdagen opofferen om ons te beschermen. Aan Ziekenzorg kon 14.307 BEF worden overhandigd.
1992 brengt verandering. We gaan nu ook ‘s vrijdags zingen op “den Bovenhoek” ( omgeving Burmtiendestraat ) met een afsluitertje bij Ziekenzorgvoorzitster Mariëtte. ’s Zaterdags in het dorp. In dat jaar maken we de eerste grote affiches.
1993 en 2000 waren topjaren met maar liefst 34.000 en 46.200 BEF in onze collectebussen.
Vanaf dan vermindert de bereidheid om nog mee te doen. De komst van de Euro doet zich voelen. In 2004 kunnen we 1300 Euro overmaken, maar het aantal deelnemers brokkelt gestadig af.
Op 5 en 6/1/2007 zijn we nog maar met 9 volwassenen en 2 kinderen. Veel deuren blijven gesloten Wordt de invloed van de solden dan toch groter?
Vanaf 2008 gaat de politie nog maar gedeeltelijk mee. Als er geen kinderen meer bijzijn, is
’s vrijdags begeleiding niet meer nodig. Op zaterdag wordt Appelsvoorde niet meer aangedaan. Hier wordt wel op initiatief van een Ziekzorglid een eigen omhaling georganiseerd met kleinkinderen en vrienden. De totale opbrengst blijft ondanks alles goed. 1360 Euro.
Op dinsdag 6 januari 2009 is het bitterkoud. Op de Kettermuit ligt alles dichtgevroren. Het is zeer gevaarlijk om de dikwijls ver van de straat gelegen hoven op te zoeken, zeker bij de nogal zwakke straatverlichting. We starten met zijn vijven, maar al snel besluiten we de tocht af te gelasten en voortaan enkel nog in het dorp rond te gaan.
Omdat er ’s zaterdags nogal veel deuren gesloten blijven, proberen we zondag aansluitend aan de Hoogmis.
In 2010 zijn we nog met zijn tienen, maar wel vergezeld van een ezel en schapen van de Wollebol. Opbrengst 924 euro.
Vanaf 2008 gaan we de route in omgekeerde richting. Dieren zijn er niet meer bij. Meer en meer deuren blijven gesloten en voor het aantal koningen zorgen eigenlijk alleen nog maar de families van Davidsfondsbestuursleden.
De laatste jaren gaan we zingen op driekoningenavond zelf.
Het rusthuis is altijd een vaste stop op onze tocht. We gaan er zingen voor de bewoners die dit altijd zeer plezierig vinden en enkelen zingen dan ook graag mee.
Op vrijdag 6 januari 2017 deed Davidsfonds Tielrode zijn laatste Driekoningenzingen. In de hoop aan een redelijk aantal deelnemers te geraken werden een aantal voorzitters van verenigingen aangeschreven met de vraag om hun bestuur en leden warm te maken om mee te doen. Wie kan gaat om 17 uur mee zingen in het Rusthuis, de tocht zelf start om 18 uur aan Antwerpse Steenweg nr 182. We vertrekken dan richting kerk en dan via Gentstraat, Bettehemstraat, Kaaistraat en de Broekstraat naar de Mouterij voor een afsluiter.
Onze dank gaat uit naar al degenen die in de voorbij 30 jaar op een of andere manier hebben bijgedragen om het Davidsfonds en vooral de werking van Ziekenzorg te ondersteunen. In al die jaren hebben we meer dan 25.000 euro kunnen schenken aan Ziekenzorg. Bedankt.
